اي ماه که با گام هاي غمگين و نمناک از آسمان بالا ميروي .
از چه اينهمه غمگيني و رنگ رخسارت پريده .
آيا در آن شکوه فلکي خداوند به کمان داري عشق مشغول است ؟
و تو که ناظر دردمنداني نيز غمي از عشق در سينه نهفته داري ؟
با من که با تو همدردم راز تو نهان نيست ...
ساموئل دانيل

سلام . با افتخار به داشتن چنين خدايي که صادقانه و بي ريا ميشود با او سخن گفت و درد دل کرد. راستي اگر خدايي به اين صبوري نداشتيم که گناهان را ببيند و چشم پوشي کند و...... چه ميشد؟